Sade cümleler = Sağlam temel. Havalı kalıplar sonra gelir.

İngilizce konuşurken kendini yetersiz hissetmenin gizli nedeni bu olabilir

Kısa Duyuru:

1. Ağustos için dönem bazlı eğitim kayıtları başladı: A1-B1 Sınıfı, B1-C2 Sınıfı

2. Uzun süre İngilizceye ara verip hızlı toparlanmak isteyenler için özel tasarlanmış 1 aylık Reaktivasyon eğitimi (B1+)

---

Sosyal medyada mutlaka denk gelmişsinizdir:

“Hâlâ birine ‘How are you?’ mu diyorsun? Bunu artık kullanma! İşte ana dili İngilizce olanların gerçekten kullandığı ifadeler…”

Ya da:

“Thank you demeyin, onun yerine ileri seviye kalıpları kullanın…”

“Bye demeyin, daha havalı vedalaşma kalıpları bunlar…” gibi şeyler.

Şimdi bu içerikler bir yandan faydalı olabilir. Evet, gerçekten alternatif kalıplar öğreniyoruz. Ama bir yandan da fark etmeden olumsuz bir etki bırakıyor.

Nasıl yani?

Şöyle:

İngilizcede belli bir noktaya kadar gelmişsin. Artık konuşma pratiğine geçiyorsun. Ve doğal olarak ilk kurduğun cümleler basit oluyor. Bu çok normal. Hatta olması gereken bu.

Ama sen bu basit ifadeleri tam sindirmeden, bu içeriklere denk gelince ne oluyor?

Daha temel oturmadan kendini zorlayıp karmaşık cümleler kurmaya çalışıyorsun.

Haliyle zorlanıyorsun.

Ve kullanamıyorsun.

Sonra ne oluyor?

Farkında bile olmadan şu düşünce yerleşiyor:

“Ben iyi konuşamıyorum. Çok basit cümleler kuruyorum.”

Halbuki mesele bu değil.

Basit cümle kurmak kötü bir şey değil. Tam tersi, doğru bir başlangıç bu.

Ve o basit cümleleri tekrar tekrar kullanmaya başladığında, zamanla zaten daha karmaşık cümleler de kendiliğinden gelecektir.

Ayrıca şunu unutmayalım:

Günlük Türkçede de biz çok süslü, edebi cümleler kurmuyoruz ki.

Kahvemizi alıyoruz, “Teşekkür ederim” diyoruz.

Bazen “Sağ olun” diyoruz, bazen “Eyvallah” deyip geçiyoruz.

Yani kimseden “bu müstesna kahve ikramınız karşısında şükranlarımı sunuyorum efendim” gibi konuşmalar duymuyoruz.

Çünkü

İletişimin özü şu:

Düşüncelerimizi karşımızdakine basit, anlaşılır ve doğal bir şekilde aktarmak. Karmaşık düşüncelerimizi sade bir dille anlatabilmek.

Asıl beceri de bu değil mi zaten?